Iosif Dragos (36) verhuisde 2 maanden geleden vanuit Roemenië naar Kortrijk. Hij werkt als ingenieur bij een klein West-Vlaams bedrijf dat plastic recycleert, via een uitzendkantoor gespecialiseerd in internationaal rekruteren.
In Roemenië haalde ik een diploma als transporttechnicus en daarna volgde ik aan de universiteit politicologie, internationale betrekkingen en veiligheidsstudies.
Ik heb er gewerkt in een Mercedes Benzmagazijn van 80.000 m2. De eerste 2,5 jaar als vorkheftruckchauffeur en daarna 3,5 jaar als teamleader. Werken in Roemenië is zwaar. Ook het verschil in salaris is gigantisch: voor één week Belgisch loon moet je in Roemenië een hele maand werken.
Ik vond heel snel werk in België.
Ik contacteerde Axintor via e-mail. Nadat ik mijn cv bezorgd had, vonden ze heel snel een job voor mij – na een week al. Ik moest nog een maand wachten om te starten, omdat ik nog enkele examens moest afleggen in Roemenië. Het bedrijf waar ik werk, wachtte op mij.
In Roemenië ging ik vaak wandelen in de natuur, vandaar mijn voorliefde voor natuurfoto’s.
De berglandschappen zijn prachtig, en de wegen zijn onbeschrijflijk mooi, of je nu met de auto, motor of zelfs te voet door het bos wilt. Ik hou van fotografie. Ik bezoek ook graag de Belgische steden. Ik hou er niet van om zelf in beeld te komen, maar ik maakte enkele mooie foto’s in Kortrijk en op het strand van Oostende.
Ik ben hier alleen in een land waar ik voordien nog nooit geweest was.
Ik heb ook nooit eerder in een ander land dan Roemenië gewerkt. Ik ken hier niemand. Ik probeer me wel aan te passen, want ik wil me hier graag permanent vestigen. De stress en zorgen van in Roemenië heb ik hier nog niet gevoeld. Mensen helpen me met wat ik nodig heb en ik voel me hier ontspannen en welkom.
Roemenië is een land dat je geen zekerheid biedt voor morgen.
Roemenen zijn gastvrij voor toeristen, altijd met een glimlach op hun gezicht. Maar achter die glimlach gaat ook frustratie schuil. Ze leven in een prachtig land maar een met veel tekortkomingen, die veel stress en zorgen over morgen opleveren. Overal waar je kijkt, lopen mensen met hun hoofd naar beneden en piekeren ze over alledaagse problemen.
