De verkiezingen bepalen wie er straks het beleid voor de komende jaren mag uitstippelen. Met het oog op de organisatie van arbeid en gezondheid doet dr. Gretel Schrijvers, CEO van Mensura groep, enkele vaststellingen en aanbevelingen voor de volgende legislatuur.
Sinds de coronacrisis beseft iedereen dat de klassieke grens tussen leven en werken is geherdefinieerd. De huidige wetgeving rond welzijn is daarom toe aan een herziening. Zonder exhaustief te zijn, hierbij alvast enkele aanbevelingen. Het goede nieuws is dat er heel wat hefbomen zijn om de slaagkans van een re-integratietraject te vergroten.
Focussen op de mogelijkheden in plaats van de beperkingen, bijvoorbeeld. Maar ook contact houden tijdens de afwezigheidsperiode. Al even essentieel: werkgever en werknemer moeten hun verwachtingen durven uitspreken. En dat kan enkel in een psychologisch veilige omgeving.
“De wetgeving rond welzijn is toe aan een herziening.”
Dr. Gretel Schrijvers, CEO Mensura group
Welzijn op het werk voor iedereen
Iedereen die werkt, leidt, onderneemt of werk organiseert, moet toegang hebben tot welzijn op het werk en zo veilig en gezond kunnen bijdragen aan de economie. Dus ook zelfstandigen of platformmedewerkers.
Een uitbreiding van de welzijnswetgeving hoeft niet te betekenen dat de ruim 800 arbeidsartsen die vandaag aan de slag zijn nog drukker bevraagd worden. Om de mentale en fysieke gezondheid van werkende mensen te bewaken
kunnen ook psychologen of ergonomen ingeschakeld worden.
De taakdelegatie van arbeidsarts naar verpleegkundige voor niet-specialistische onderzoeken kan bovendien nog verder doorgezet worden, net zoals in de curatieve sector.
Zet (para)medisch personeel beter in
Huisartsen en arbeidsartsen zijn niet dik gezaaid. Maar is er ook écht een tekort aan dergelijke profielen? Of worden ze niet optimaal ingezet? Gemiddeld telt België 12 huisartsen per 10.000 inwoners. OESO-cijfers tonen dat andere landen met slechts de helft van het aantal huisartsen toekomen.
Zoals Voka terecht aanhaalt, is in Scandinavische landen de kloof tussen basiszorg en de meer gespecialiseerde zorg erg klein. Zorgverleners werken er samen in één zorghub, die huisarts en specialisten samenbrengt. Verpleegkundigen en apothekers schakelen er naadloos tussen preventie, ambulante en chronische zorg. Ook digitaal is informatie-uitwisseling en samenwerking tussen verschillende specialisaties geoptimaliseerd.
Bovendien blijken een groeiende groep mensen geen toegang (meer) te hebben tot een huisarts. De enige arts waarmee sommige werknemers nog in contact komen is de arbeidsarts. En dat biedt kansen. Waarom arbeidsartsen niet mee inschakelen voor bredere gezondheidsbevordering? Die vraag leeft niet louter bij de externe diensten zelf. Patiëntenverenigingen zoals Diabetes Liga of Stop Darmkanker kloppen bij ons aan omdat ze een deel van hun doelgroep anders niet kunnen bereiken.
Als volwaardige artsen moeten arbeidsartsen daarom standaard toegang krijgen tot het medisch dossier van werknemers-patiënten. Tegelijk kunnen ze zelf data inputten. Zo moeten bepaalde onderzoeken niet dubbel uitgevoerd worden, zoals een recente bloedanalyse. Dat kan bijdragen aan een minder zwaar kostenplaatje voor de sociale zekerheid. Wij pleiten voor een speelveld waar betrouwbare en ervaren partners met kennis van zaken de handen in elkaar mogen slaan. Aan de volgende regering om daar werk van te maken.
“Arbeidsartsen moeten standaard toegang krijgen tot het medisch dossier van werknemers-patiënten.”
Dr. Gretel Schrijvers, CEO Mensura group
