Het aantal langdurig zieken blijft jaar na jaar stijgen. In Vlaanderen is het aantal personen dat langdurig (meer dan een jaar) arbeids- ongeschikt is, de laatste 8 jaar met 42% gestegen van 170.906 naar 243.411. Maar ook het kortdurende (minder dan 30 dagen) en mid- dellange ziekteverzuim (tussen 30 dagen en 1 jaar) steeg de voorbije 10 jaar nagenoeg constant.
Om onze welvaartsstaat te blijven betalen, zal de werkzaamheidsgraad stevig de hoogte in moeten en is deze groeiende groep van zieken zorgwekkend en zelfs onaanvaardbaar. Zowel voor de maatschappij als voor het individu is het belangrijk dat deze personen zo snel als mogelijk een perspectief krijgen op tewerkstelling en waar mogelijk begeleid worden naar de arbeidsmarkt.
Voor de welvaartsstaat is het van toe- nemend belang dat er zoveel mogelijk mensen aan de slag gaan. De vergrijzing van de bevolking leidt ertoe dat de uitgaven voor pensioenen en zorg al geruime tijd elk jaar toenemen. In tijden van arbeidskrapte is elk talent noodzakelijk op de arbeidsmarkt. Heel wat Vlaamse bedrijven die willen groeien vinden het immers steeds moeilijker om vacatures ingevuld te krijgen, een probleem dat de volgende jaren nog verder zal toenemen omwille van de veranderende demografie.
“Voor de welvaartsstaat is het van toenemend belang dat er zoveel mogelijk mensen aan de slag gaan.”
Werken is bovendien dé sleutel voor een gezond, inclusief en welvarend leven voor elke burger. Wie werkt, is veel minder vatbaar om in armoede te verzeilen. Werken draagt daarnaast bij tot persoonlijke ontwikkeling en mentaal welzijn.
De werkzaamheidsgraad opkrikken kan door te vermijden dat werknemers langdurig uitvallen en door langdurig zieken duurzaam te re-integreren op de arbeidsmarkt. Zowel de federale als de Vlaamse beleidsmakers voorzien een kader voor de re-integratie van deze zieken, maar in de praktijk stellen we vast dat er onvoldoende resultaten geboekt worden. Kansen op maat van het individu en zijn loopbaan, alsook snelle en doeltreffende activering zijn noodzakelijk opdat het individu opnieuw de weg naar de arbeidsmarkt zou vinden.
Deze paper wil wijzen op de mogelijk- heden van het onbenut talent naast de arbeidsmarkt, maar ook de hand uitreiken naar alle betrokken partners. We willen daarbij de aandacht vestigen op het potentieel van preventie, de mogelijkheden om meer positief en genuanceerd naar arbeidsongeschiktheid te kijken en op de re-integratie van langdurig zieken.
