Fleur: incontournabel op de Franse markt - "Het beste is net goed genoeg"

U vertegenwoordigt de derde generatie in het familiebedrijf. Bent u erin gegooid?

Lien Vanpoucke: “Zeker niet. Ik groeide reeds als kind op met de zaak van mijn ouders en grootnonkel, en met veel plezier trouwens. Ik haalde aan de universiteit mijn diploma handelswetenschappen en ging aanvankelijk aan de slag in Brussel bij multinational Mars. Tot op een dag in 2015 die onvermijdelijke vraag kwam van het thuisfront: ‘Zou je niet beter bij ons komen werken?’ Daar moest ik eerlijk gezegd niet eens lang over nadenken, ook al was ik amper één jaar aan de slag geweest bij Mars. In ons eigen bedrijf werd ik aanvankelijk in het veld gestuurd met een commerciële functie. Later volgde hr, en nu sta ik met mijn vader Francis en mede-vennoot Alexander Hanssens (interne logistiek) al jaren mee in voor de algemene leiding.”

Het is een bekend en ook normaal fenomeen: elke nieuwe generatie ziet de zaken anders en wil eigen accenten leggen. Het zal hier niet anders zijn.

“Klopt. Meer en meer bekruipt mij de goesting om bepaalde zaken anders te bekijken. Ik geef maar één voorbeeld: de vorige generaties hadden niets met marketing of met het bedrijf eens in de kijker plaatsen. Er gold hier maar één boodschap: hard werken. Dat is nog altijd zo. Voor dit gesprek zei mijn vader: ‘Doe maar, je zal dat goed doen’, maar zelf wilde hij er niet bij zijn. Je moet dat accepteren. Maar het is mijn eigenste overtuiging dat je soms aan de buitenwereld mag vertellen wat je doet en hoe je het doet. Ook de successen mogen het daglicht zien. Laten we met zijn allen trots zijn op wat we doen, denk ik dan. Het kan ook helpen bij employer branding. Let wel: mijn vader heeft daar op zich ook geen problemen mee. Hij zegt zelf: ‘Discussie en een andere kijk op de zaken zorgen voor rijkdom.’ Ik versta daaronder dat we van mening mogen verschillen maar dat we ook naar elkaar moeten luisteren en naar elkaar moeten toegroeien. Dat gebeurt ook steevast, overigens niet alleen met mijn vader maar ook met de 5 andere leden die in ons directiecomité zetelen, onder wie 3 familianten. En zonder overdrijven: de verstandhouding daar is prima.”

De betreurde Paul Buysse pleitte er met de naar hem genoemde Code Buysse voor om deugdelijk bestuur ook ingang te doen vinden bij kmo’s. Wat zegt u dat?

“Een familiecharter of een raad van advies hebben wij niet. Maar mag ik er meteen ook op wijzen dat een familiecharter misschien mooi is op papier, maar in de praktijk niet juridisch bindend is. Wat is dan, met alle respect, de waarde van zo’n papier? Maar als u mij vraagt of we aan deugdelijk bestuur doen, dan kan ik daar alleen maar affirmatief op antwoorden. Je moet dat niet altijd ver zoeken. Gezond verstand brengt je al heel ver, en daarvan hebben we er hier in overvloed. Net zoals we in huis ook korte communicatielijnen hanteren of een beroep doen op extra muros-managers die ons bijstaan om de strategie uit te tekenen. Zij hebben onszelf ook een soort spiegel voorgehouden: ‘Wij zitten hier niet zomaar aan tafel, wij willen geen ja-knikkers zijn die alles volgzaam volgen, wij hebben een onderbouwde mening op ons terrein’; zo luidt de ondertoon. Prima vindt de familie dat. We focussen nog altijd liefst op onze eigen groei. Dat is een must, want niet groeien betekent stilstaan. Groeien gaat over gezond blijven. Groeien doe je niet enkel om meer kapitaal over te houden. Groeien betekent dat je aan daadkracht wint. Daar en nergens anders ligt onze missie en onze ambitie.”

Dit is een bedrijf met een mooie geschiedenis. Kent u straffe anekdotes die de vorige generaties u vertelden?

“Oh, ja, ik heb een mooie die goed toont hoe de zaken vandaag anders worden aangepakt in vergelijking met vroeger. Als we klanten hadden die slecht betaalden, durfde mijn grootnonkel of mijn vader ze al eens ‘schaduwen’ als ze zich op pad begaven, om hen dan in een rechtstreeks gesprek beleefd maar met aandrang te vragen hun schulden te betalen. We hebben vandaag 4.000 klanten in portefeuille. Het is normaal dat daar ook al eens dubieuze debiteuren bij zitten. Maar aanmaningen gebeuren nu natuurlijk helemaal anders. Ik mag ook herinneren aan hoe het er in onze familie al altijd aan toe is gegaan. Op zondag met de hele familie samen pannenkoeken eten. Nu nog blijven familiereünies warme ontmoetingen, waarop we proberen niet al te veel over de zaken te spreken.”

Elk bedrijf heeft zijn eigen DNA. Doe eens een poging om dat DNA te omschrijven aan de hand van sleutelwoorden?

“Hard werken. Correct in de omgang. Eerlijk. Samen met medewerkers. We prijzen ons vooral heel gelukkig dat we hier doorheen alle jaren bijna geen verloop kennen. Dit bedrijf kent vooral veel seizoensdrukte, en dan is het alle hens aan dek en wordt veel flexibiliteit gevraagd. We zijn blij dat onze medewerkers daar ook nooit problemen rond maken en voelen dat het zo hoort. Als management doen we er ook alles aan om zo dicht mogelijk bij onze mensen te staan. Korte communicatielijnen en luisterbereidheid vanwege het management zijn in onze ogen een must. En als we een teambuilding willen organiseren, dan laten we het initiatief en de ideeën aan onze achterban. Dat geldt ook voor de dagdagelijkse werking: we promoten zoveel mogelijk intrapreneurship, uiteraard zonder de controle te verliezen.”

Vlaamse kmo’s krijgen wel eens het verwijt dat ze al te veel rond de eigen kerktoren blijven hangen, terwijl de wereld ons dorp is. Dat verwijt pareren jullie al langer dan vandaag met een verpletterende aanwezigheid in buurland Frankrijk.

“Dat is allemaal historisch gegroeid. 85% van onze business heeft betrekking op de Franse markt. Tuincentra, grootwarenhuizen, zelfstandige winkels, tuinaanleggers,…: de spreiding van het Frans cliënteel is breed en strekt zich uit over het hele land. Wij bieden 2 potentiële formules aan: cash & carry of wij voeren ons aanbod met eigen vrachtwagens en een grote poule externe logistieke partners zelf uit tot bij de klant.”

Merkwaardig aan jullie marktaandeel in Frankrijk is dat Fleur, afgezien van 11 vertegenwoordigers, niet met een eigen bedrijf of vennootschap aanwezig is in Frankrijk. Dat terwijl het Franse chauvinisme bekend en ook berucht is. Hoe verklaart u het succes?

“Daar is één goede reden voor: onze opmars in Frankrijk is historisch gegroeid. Onze Franse klanten wisten blijkbaar grotendeels dat chauvinisme naast zich neer te leggen, al zullen ze dan tegenover de eindconsument wel laten uitschijnen dat het product Frans is. Ons aanbod, met in totaal tienduizenden mogelijke referenties, is natuurlijk ook doorslaggevend geweest. Om bevoorrecht leverancier te zijn bij de grote lokale retailers, gelden bijzonder strikte regels qua tijdig leveren, qua kwaliteit en inzake dienstverlening. Ik kan u verklappen dat we maandelijks samenzitten om aan hun wens tegemoet te komen. Kort op de bal, dicht bij de klant: dat opent deuren. Maar let wel, we willen ook niet al te afhankelijk zijn van één klant. De spreiding van onze Franse klantenportefeuille zit goed, en dat geldt ook voor de aanwezigheid op het hele Franse grondgebied van noord naar zuid.”

Hoe Vlaams is dit bedrijf als het over toeleveranciers gaat?

“Ik schat dat we alles bijeen zo’n 300 toeleveranciers hebben. Ze komen uit diverse windstreken en landen: Italië, Frankrijk, Spanje, Nederland en uiteraard eigen land. We worden hier beleverd van over het hele land. Ik schat dat er zo’n 100 Vlaamse bedrijven zorgen voor toelevering. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het aanbod er niet groter op wordt. Bij generatiewissels in tuinbouwbedrijven wordt er al eens vaker afgehaakt door jongeren.”

U bent nu zelf 10 jaar aan boord. In welke mate is het bedrijf in die tijd veranderd?

“Best wel veel. De digitalisering is nu een constante. Dat geldt zowel voor het logistieke proces als voor het verwerken van bestellingen of het maken van prijsoffertes. Het helpt ook om de loonkosten te drukken. In wezen kunnen we nu meer omzet draaien met hetzelfde aantal mensen. En de impact van de digitale opmars op de mens? De efficiëntie van de werking wint erbij, maar de medewerker zelf blijft zorgen voor de aansturing. Vandaar ook dat we grote inspanningen doen op het vlak van permanente vorming, want de wereld rondom ons verandert ook continu. Klanten hebben andere wensen dan 10 jaar geleden. Producten moeten nu meer kleuriger en hipper zijn als ze op de markt komen. Ook als het over kwaliteit gaat, ligt de lat hoog. In huis hebben we nu al enkele jaren een team van inmiddels 5 mensen dat zich met niets anders bezighoudt dan het bewaken van die kwaliteit van a tot z. Het beste is net goed genoeg. We maken nu ook werk van een betere analyse van onze databank, wat een schat aan bruikbare informatie moet opleveren.”

Tot slot: jullie doen ook graag iets terug voor de maatschappij?

“Afgezien van kleinere schenkingen hebben we vorig jaar de eerste editie georganiseerd van een grote fietstocht die openstaat voor iedereen: de Fleur Classics. De lengte van het parcours kon vrij gekozen worden, zodat we veel deelnemers konden bereiken. Het was meteen een schot in de roos met circa 500 deelnemers die achteraf ook dolenthousiast reageerden. Op naar een tweede editie, op 30 augustus van dit jaar.”