Van Afrika tot in Amerika… er is een tijd geweest dat Busworld zo goed als overal vakbeurzen voor de bus- en autocarsector organiseerde. Tegenwoordig gaat het team rond Mieke Glorieux (managing director Busworld Europe) en Vincent Dewaele (general manager Busworld International) veel beredeneerder tewerk. “Alle parameters moeten kloppen, anders beginnen we er niet aan.”
De juiste partners vinden is allesbepalend.
Busworld is in eigen land al meer dan 50 jaar een succesverhaal. Vanaf de jaren 2000 organiseert de onderneming ook over de grenzen heen b2b-beurzen voor deze nichemarkt. “In 2001 beet China de spits af, maar intussen zijn we daar al een tijdje niet meer actief. Hetzelfde geldt voor Nigeria, Kazachstan en Colombia. We vonden er de juiste partners niet en onze huidige kernvoorwaarden waren er niet van toepassing: het moet om een economisch stabiel land gaan, waar veel busproductie is én waar er voldoende gebruik gemaakt wordt van bussen als transportmiddel. Het moeten landen zijn die openstaan voor internationalisering en waar ook de overheid zin heeft om in busvervoer te investeren”, aldus Mieke Glorieux.
Topteam in Turkije
Turkije, waar Busworld in 2007 voor het eerst georganiseerd werd en sindsdien in de pare jaren terugkeert, is daar een prima voorbeeld van. “We vonden er met HKF de ideale partner. Dat wordt gerund door Nederlandstalige Turken, waardoor er geen taalbarrière is. Bovendien delen ze onze mindset. Dat is cruciaal, want voor de buitenlandse beurzen zijn we erg afhankelijk van de goede partner. Die moet ook op lange termijn kijken en de moeite willen doen om het evenement op poten te zetten en het stelselmatig te laten groeien.”
In Jakarta, waar Busworld voor de derde keer doorging, loopt het iets stroever. “Indonesië is een heel bureaucratisch land, waardoor het veel voeten in de aarde heeft om er iets op poten te zetten”, pikt Vincent Dewaele in. “Er is wel een groeimarkt, maar sowieso moeten we er ook afwachten hoe de politieke situatie evolueert, zeker nu er een nieuwe president is.”
Verwacht in de toekomst geen gelijkaardige beurzen in pakweg de Verenigde Staten of Oman. “Amerika is een heel protectionistische markt, die niet staat te springen voor import. Bovendien gebeurt het personenvervoer er vooral via de auto en de metro. Rijke sjeiks hadden verregaande interesse om in Oman te organiseren, alleen rijden daar geen bussen. Dan heeft het ook geen zin.”
Brussel loopt vol
Intussen schieten ook de voorbereidingen voor de tweejaarlijkse ‘thuisbeurs’ in Brussel prima op. “Met nog een jaar te gaan, reserveerden al 328 busbouwers en toeleveranciers een stand. Er is ruimte voor 520 standhouders op een grotere oppervlakte, aangezien we er een grote hal van Brussels Expo bijnemen, om ook daar bussen en autocars te kunnen opstellen. Eén van de troeven van de beurs is dat alle stakeholders kriskras door elkaar staan. We denken nog wel eens terug aan de fijne organisaties in Kortrijk Xpo, maar daar hadden we te weinig ruimte om deze erg internationaal getinte beurs nog te kunnen laten doorgaan”, besluiten Mieke Glorieux en Vincent Dewaele.
