Ward Kerkhofs is lid van de directieraad bij het Limburgse familiebedrijf APK Group en voorzitter van Jong Voka Limburg. We legden hem 10 vragen voor in deze ‘Hemd van het lijf’.
Ward Kerkhofs
- Leeftijd: 28 jaar
- Aantal jaren in het bedrijf: 4
- Levensmotto? “Elke uitdaging biedt nieuwe kansen.”
Wat is je grootste prestatie?
Een paar jaar geleden heb ik de logistieke flows binnen het digitalemeterproject hier in Limburg opgezet, dat was heel gecompliceerd. Op korte tijd moesten we met veel partijen samenzitten, en hoewel het bloed, zweet en tranen heeft gekost, is dat wel vlot gelopen. Elke keer als ik nu het EAN-stickertje zie op een digitale meter, weet ik dat ik daaraan heb meegewerkt. Dat lijkt misschien klein, maar ik ben wel trots op wat het hele team daar gerealiseerd heeft.
Waar heb je je recent druk over gemaakt?
Het vinden van goed uitvoerend personeel. Er is een stevig tekort op de arbeidsmarkt en als bedrijf moet je meer dan ooit jezelf verkopen aan sollicitanten. Dat is een grote uitdaging. De activiteiten waarin ik werk, zijn ook vaak gestoeld op ervaring, dan is het moeilijk als jongere werknemers sneller en vaker van job wisselen dan vroeger. We zitten met te veel jobs voor te weinig mensen; protectionistische maatregelen als werkvergunningen werken bij een jobtekort, maar ook het activeren en legaal inzetten van mensen zonder papieren kan hierbij een rol spelen. Inzetten op arbeidsmigratie terwijl er untapped potential al lokaal aanwezig is, is niet logisch.
Wat vind je een interessante ontwikkeling in ondernemersland?
De interessantste, maar ook spijtigste ontwikkeling is het hele gebeuren rond vergunningstrajecten. We leven in een weigermaatschappij waarin de klager altijd gehoor krijgt. Bij een project in Antwerpen kregen we bijvoorbeeld input van meer dan vijftig instanties, elk met een eigen advies en mening. Dat maakt het voor ondernemers moeilijk. Wie bougeert, wordt niet beloond, maar afgestraft.
Welke trend in jouw vakgebied zou meer aandacht mogen krijgen?
Het flexibel inzetten van arbeidskrachten. We zijn enorm streng op de hoeveelheid uren die je mag werken. Ik vind dat als je meer wil werken, dat gewoon moet kunnen. Nu staat de wereld op zijn kop; men zegt waarom iets niet kan, in plaats van de nadruk te leggen op hoe iets wel kan.
Over welk onderwerp zou je meer willen weten?
Ik ben ingenieur van opleiding en kom nu alsmaar vaker bouwkundige en bouwrechtelijke vraagstukken tegen. Daar zou ik me graag wat meer in verdiepen. Als ingenieur leer je werken volgens het principe ‘realiseer het’, maar het juridische kader is ook heel belangrijk.
Welke boeken, sites of podcasts kan je aanbevelen?
Ik lees eigenlijk nooit boeken, maar een kameraad heeft me vorig jaar Breath van James Nestor cadeau gedaan. Het is een boek over ademhaling en de effecten ervan op je leven. Vol met evolutionaire uitleg over eten, slaapapneu, verstikking … Een wetenschappelijk boek met honderden referenties, helemaal niet geitenwollensokken. Het is me bijgebleven en intussen heb ik het boek zelf ook al cadeau gedaan aan een aantal mensen.
Welke wijze woorden vergeet je nooit?
Twee citaten. Ten eerste: belangrijke zaken zijn niet dringend, en dringende zaken zijn niet belangrijk. Door enkel met dringende zaken bezig te zijn, verlies je het belangrijke uit het oog; dat evenwicht vinden is niet evident en leert je om keuzes te maken. Ten tweede: gras groeit niet door eraan te trekken. Iets wat je zelf snel kan of waar je geroutineerd in bent, kan je van andere mensen niet in een vingerknip verwachten.
Wat zou je willen meegeven aan jonge ondernemers?
Ga netwerken en blijf netwerken. Als je alleen maar in je eigen leefwereld zit, beperk je jezelf. Alles daarbuiten is oneindig leerrijk en interessant. Zelfs als het gaat over sectoren ver van de jouwe, leer je zaken die verrassend snel toepasbaar zijn op je eigen onderneming.
Wat geeft je echt plezier en geluk?
Als je mensen hebt opgeleid en hen dan als een trein in de juiste richting ziet vertrekken, dan weet je dat je een goed kader hebt voorzien om het zelforganiserend aan te pakken. Een pedagogisch kantje waar ik heel veel voldoening uit kan halen.
Hoe zie je de provincie Limburg over 30 jaar?
Als we de Einstein Telescope nog kunnen binnenhalen voor Limburg, zie ik een mooie evolutie voor de provincie. We moeten meer inzetten op onze rol als toegangspoort naar Europa. Limburg ligt midden tussen het Ruhrgebied en de havens en kan zo een sleutelrol innemen. Ook met de ELAt – onze ligging tussen Eindhoven, Leuven en Aken – doen we momenteel quasi niets. Daarvoor moeten we voldoende ruimte bieden voor bedrijven. Vandaag gaat er veel ruimte en aandacht naar natuur, maar we mogen niet vergeten dat dat niet gaat zonder industriële ondersteuning. We kunnen de provincie niet herleiden tot een groot vakantiepark en hopen dat het goedkomt. Ook op het vlak van defensie hebben we heel wat potentieel qua logistieke ligging voor onze maakindustrie. Om legislatief, maar zeker ook fysiek de ruimte te voorzien voor onze industrie, missen we nog touwtrekkers.
