Werknemers die een elektrische bedrijfswagen ter beschikking krijgen, moeten uiteraard geregeld de batterij van hun wagen opladen. De werkgever neemt meestal de laadkosten op zich, ook wanneer de werknemer de wagen thuis oplaadt. In dat geval voorziet de werkgever in een terugbetaling van de elektriciteitskosten. Hier knelt echter het schoentje. De huidige interpretatie van de fiscale wetgeving laat geen ruimte voor een eenvoudige terugbetalingsmanier van thuislaadkosten. Enkel de werkelijke elektriciteitskosten mogen worden terugbetaald. Dat is een erg complexe en onmogelijke manier van werken. Voka vraagt een aanpassing van die zienswijze.
We rijden steeds meer elektrisch. Het fiscale beleid is er dan ook al enkele jaren op gericht om de omslag te versnellen van fossiel naar elektrisch rijden. In twee jaar tijd is het aantal elektrische bedrijfswagens vervijfvoudigd. Het aantal publieke en private laadpalen is ook meegestegen. Maar de fiscale regels rond de terugbetaling van de thuislaadkosten hinken nog achterop.
In een antwoord op een parlementaire vraag stelde de federale minister van Financiën dat de terugbetaling van de thuislaadkosten van een elektrische bedrijfswagen geen voordeel van alle aard uitmaakt mits die terugbetaling gebeurt op basis van de werkelijke elektriciteitskosten van de werknemer op het moment van het opladen. Dat klinkt logisch, maar het hanteren van de werkelijke elektriciteitskosten is in de praktijk niet werkbaar.
In dit model wordt de werkgever gedwongen om elke maand de elektriciteitsfactuur op te vragen en te verwerken van elke individuele werknemer met een elektrisch bedrijfsvoertuig. De meeste werknemers hebben een variabel elektriciteitscontract. Dat houdt in dat de terugbetaling van de elektriciteitskost voortdurend zou moeten worden bijgestuurd in functie van tariefwijzigingen bij de elektriciteitsleverancier van elke betrokken werknemer. Dat zou leiden tot een uiterst complexe en dure administratieve operatie. En dat terwijl er een eenvoudige oplossing voorhanden is.
Voka pleit ervoor om werkgevers toe te laten om de terugbetaling van de thuislaadkosten te doen op basis van een forfaitair elektriciteitstarief bepaald door de CREG, de onafhankelijke elektriciteitsregulator.
Freija Fonteyn, mobiliteitsexpert Voka
Voka pleit ervoor om werkgevers toe te laten om de terugbetaling van de thuislaadkosten te doen op basis van een forfaitair elektriciteitstarief bepaald door de CREG, de onafhankelijke elektriciteitsregulator. Dit forfaitaire tarief biedt het voordeel van de administratieve duidelijkheid. Het zou ook rechtszekerheid bieden en in lijn liggen met de forfaitaire kilometervergoeding die de overheid zelf toepast voor verplaatsingen van haar werknemers. Werknemers die vandaag al een terugbetaling ontvangen op basis van het forfaitaire CREG-tarief, zijn blootgesteld aan een belastingverhoging ingeval van fiscale controle. De fiscus zou in de huidige stand van de interpretatie van de fiscale regels de terugbetaling aan forfaitaire tarieven kunnen kwalificeren als een bijkomend voordeel van alle aard, waar bijkomende belasting op verschuldigd is.
In het belang van alle betrokken werkgevers en hun werknemers vraagt Voka om de bestaande terugbetalingsregeling voor thuis getankte elektriciteit te heroverwegen. De mogelijkheid om de elektriciteitskosten van de werknemers terug te betalen op basis van het CREG-tarief – ook voor medewerkers met zonnepanelen trouwens - moet voortaan de basis uitmaken van een terugbetalingsregeling.
