Ondernemers 5 - Standpunt: Bert Mons: Monsters
“Il vecchio mondo sta morendo. Quello nuovo tarda a comparire. E in questo chiaroscuro nascono i mostri.” Nooit gedacht dat ik hier een marxistische denker zou citeren, maar ik doe het toch. “De oude wereld is aan het sterven. De nieuwe laat op zich wachten. En in dit schemergebied worden monsters geboren.” Dit citaat komt uit Antonio Gramsci’s Gevangenisschriften en verwijst naar perioden van crisis en transitie, waarin het oude systeem niet meer werkt, maar het nieuwe nog niet volledig is gevormd. Dit vacuüm kan leiden tot instabiliteit en de opkomst van extremen. Herkenbaar anno 2025?
Antonio Gramsci (1891-1937) was een Italiaanse marxistische denker, politiek activist en medeoprichter van de Communistische Partij van Italië. Hij is vooral bekend om zijn concept van culturele hegemonie, waarin hij betoogde dat de heersende klasse niet alleen door economische en politieke middelen de macht behoudt, maar ook door de controle over ideeën, cultuur en waarden in de samenleving.
Maar monsters of niet. Wij zijn natuurlijk niet het type mensen dat bij de pakken blijft zitten, ook al voelt het huidige tijdsgewricht bij wijlen behoorlijk oncomfortabel aan. Ondernemers geloven in het eigen kunnen, zoeken permanent naar oplossingen en zien innovatie en vooruitgang als de enige garantie op welvaart. Ondernemers zijn de drijvende kracht achter verandering, de visionairen die durven te dromen én te doen, zelfs wanneer de toekomst onzeker is. In tijden van crisis tonen zij veerkracht, waar anderen aarzelen, zetten zij door. Zij bouwen bruggen tussen ideeën en realiteit, creëren werk, kansen en waarde voor de samenleving. Hun lef, creativiteit en doorzettingsvermogen vormen het fundament van groei en vernieuwing. Ondernemerschap is niet alleen een vak, maar een levenshouding, een ontembare drang om steeds opnieuw grenzen te verleggen en een betere toekomst vorm te geven.
Dat DNA, die drang moeten we ook breed in onze maatschappij weten te injecteren. We bevinden ons in een periode van transitie, waarin bestaande structuren niet langer toereikend zijn en nieuwe modellen nog niet volledig zijn gevormd. In deze onzekere tijden bepaalt onze houding of we blijven vasthouden aan het oude of de kansen grijpen die de toekomst biedt.
De toekomst behoort toe aan degenen die de sprong durven te wagen.
Eind vorig jaar verscheen in de Financial Times het artikel Why America’s economy is soaring ahead of its rivals, waarin we lezen waarom de Amerikaanse economie haar rivalen achter zich laat. De Amerikaanse economie omarmt innovatie, toont meer risicobereidheid en past zich sneller aan veranderende omstandigheden aan. Terwijl Europa en andere regio’s worstelen met bureaucratie, rigiditeit en een zekere terughoudendheid ten opzichte van disruptieve technologieën, blijft de VS investeren in vooruitgang. Dit schept een duidelijk contrast: waar sommigen afwachten en aarzelen, zetten anderen door en nemen het voortouw.
Welvaart is geen vanzelfsprekendheid. Ze is het resultaat van flexibiliteit, durf en een cultuur waarin falen niet als een mislukking wordt gezien, maar als een noodzakelijk onderdeel van vooruitgang. Wie vasthoudt aan oude modellen, zal merken dat ze steeds minder werken in een wereld die sneller verandert dan ooit. De vraag is dan ook niet of verandering nodig is, maar hoe we ermee omgaan. Blijven we steken in het schemergebied van Gramsci, waar stagnatie de deur opent voor instabiliteit en achteruitgang? Of tonen we de ondernemingszin, de innovatiekracht en het lef om de toekomst actief vorm te geven?
De geschiedenis leert ons dat economische groei en maatschappelijke vooruitgang worden gedreven door degenen die durven te handelen. Dit is het moment om niet te blijven hangen in terughoudendheid, maar om volop in te zetten op een klimaat waarin creativiteit, ondernemerschap en vernieuwing worden beloond. De toekomst behoort toe aan degenen die de sprong durven te wagen.
