Bij de ene sector is de inkt al rijkelijk gevloeid naar duurzaamheidsrapporten, andere sectoren kijken voorlopig de kat uit de boom. Softwarebouwer voor machines Automotion doet al inspanningen zonder dat de vraag komt van klanten. “Integendeel, in de brede sector lijkt het tot op heden geen differentiërende rol te spelen. Ik vraag me soms af waar de CSRD finaal zal aan bijdragen”, aldus zaakvoerder Luc De Tollenaere.
Bedrijfsleider van Automotion Luc De Tollenaere weet niet of de rapporteringsplicht iets zal bijdragen aan meer duurzaamheid.
Tekst Laurens Fagard
“Absolute radiostilte. Geen enkele vraag naar duurzaamheid krijgen we binnen van onze klanten”, zegt Luc De Tollenaere. Hij leidt Automotion, een bedrijf uit Lievegem dat softwareoplossingen schrijft voor de aandrijving en besturing van machines. Hun klanten zijn machinebouwers, kleine tot grote kmo’s die op hun beurt grote industriële spelers bedienen uit allerlei sectoren. Schneider Electric, een grote Franse multinational, is aandeelhouder voor 20%. “Zij zijn vrij gespecialiseerd in elektrische aandrijvingen. Vandaag zijn er nog veel pneumatische oplossingen en die zijn vrij energie-intensief. Op dat vlak lopen ze dus ver voor en houden ze er rekening mee bij de ontwikkeling van producten.”
Ondanks die voorlopersrol is er volgens Luc geen enkele klant die duurzaamheid opneemt in de selectiecriteria voor nieuwe klanten. “Wij leveren bijvoorbeeld onrechtstreeks aan een globale e-commercespeler die enkel kijkt naar prijs. Duurzaamheid komt nauwelijks ter sprake. Nochtans leggen we ons toe om onze softwareproducten verder te ontwikkelen zodat machines efficiënter zijn en minder stilstaan. Zo kunnen we zeer snel analyseren wat de reden is voor een stilstand. Helaas zijn die extra features geen verkoopargument. Er zal pas een kentering komen wanneer er een ander soort machineverkoop komt en investeringen gebeuren vanuit operationele in plaats van kapitaalsuitgaven. Zo schuif je de verantwoordelijkheid door naar de machinebouwer.”
“Veel heeft ook te maken met de verkoopstrategie die machinebouwers hanteren. Machines bevatten sensoren om de werking soepel te doen verlopen. Als je vooraf in de software schrijft dat die sensoren ook gegevens moeten bijhouden, is dat een enorme meerwaarde richting efficiëntie. Maar de klant moet het wel op voorhand weten. Je ziet dan dat ze er gespecialiseerde bedrijven bijhalen om die laag er nog aan toe te voegen. Maar machinebouwers kiezen voor de makkelijkste weg om iets te installeren. En dat zijn soms gemiste kansen.”
De intentie van de CSRD is goed, maar bescherm het gelijke speelveld”
Zaakvoerder Automotion Luc De Tollenaere
Averechts effect
Of een wetgevend kader rond duurzaamheid machinebouwers dan wel een extra duw in de rug geeft, daar heeft Luc zijn twijfels over. “Ik weet niet of die rapporteringsplicht iets zal bijdragen. Het blijft een controlemiddel. Bedrijven krijgen het gevoel dat ze op een repressieve manier gedwongen worden om duurzamer te worden. Ze steken dus heel wat tijd in het schrijven van een rapport in plaats van bezig te zijn met concrete transitieprojecten. De manier zou dus motiverender moeten kunnen en ervoor zorgen dat je daar een echt concurrentieel voordeel uit haalt.”
“Grotere bedrijven hebben meer mankracht om zich daar voltijds mee bezig te houden. Bij kleinere kmo’s is dat helaas niet het geval. Dan trek je externe consultants aan boord die via gestandaardiseerde manieren hetzelfde soort rapporten schrijven voor het kmo-landschap. De intentie om meer op duurzaamheid in te zetten, is zeker goed. Maar ik vraag me sterk af of dit geen averechts effect heeft. Vandaag draait het nog veel om centen. Met rapportering wordt je product alleen nog maar duurder en die kost reken je door naar de klant. Zo krijg je een ongelijk speelveld, want bedrijven buiten Europa die zich niks aantrekken van die wetgeving, halen zo de projecten binnen. Dan kiest die grote e-commercespeler ook niet langer voor ons.”
“Europa zijnde zou je een oplossing moeten vinden waarbij bedrijven er voordeel uit halen. Dan zal je het effect wél zien. De omslag naar elektrisch rijden binnen bedrijven komt er ook niet toevallig. Het is gewoon fiscaal voordeliger en daar moeten we niet flauw over doen. Zulke stimuli kunnen ook in die wetgeving zitten. We hebben als continent al weinig natuurlijke grondstoffen, de lonen zijn hoog en er is meer regelgeving. Ik steun de transitie naar een duurzame wereld voor de volle 100%, maar laat ons niet naïef zijn. Dat Europa een voortrekkersrol speelt, vind ik prima. En we moeten bereid zijn om daar enkele nadelen van te ondervinden. Maar het moet haalbaar blijven”, besluit Luc.
