Met een geschiedenis die drie generaties omvat, staat WZC Vlaspand niet alleen voor zorg, maar ook voor een sterke familietraditie. Antoon Huylebroeck, kleinzoon van de oprichtster en zoon van de huidige directeur, vertelt in een openhartig gesprek over de weg die zijn familie heeft afgelegd, de uitdagingen van het familiebedrijf en zijn eigen rol in de toekomst. "Ik ben ongelooflijk trots op wat mijn moeder heeft bereikt en wat ik nu mag voortzetten," aldus Antoon.
Een geschiedenis van doorzettingsvermogen
De geschiedenis van WZC Vlaspand is onlosmakelijk verbonden met de familie Huylebroeck. “Mijn oma startte al in de jaren ’70 en ’80 twee woonzorgcentra in Brussel,” vertelt Antoon. “Zorg zit bij ons dus echt in het bloed.” In 1997 legden zijn ouders de basis voor het huidige Vlaspand, een stevig fundament voor zorg in de regio. Maar de weg was niet zonder obstakels: het vergde veel inzet van het gezin om het centrum draaiende te houden. “Mijn vader, geboren in Brussel, nam samen met mijn Boliviaanse moeder het roer in handen. Daarmee kwam er meteen een internationale invloed in het familiebedrijf,” licht Antoon toe.
De volgende jaren waren zwaar. “In 2001 besloten mijn ouders om assistentiewoningen bij te bouwen. Dat vergde meer verantwoordelijkheid en maakte het runnen van het woonzorgcentrum een flinke uitdaging, zeker na hun scheiding in 2008,” vertelt hij. Na de scheiding nam zijn moeder, tegen alle verwachtingen in, het centrum alleen over en bouwde het verder uit. Met haar Boliviaanse achtergrond en een indrukwekkende vastberadenheid bleef ze het centrum versterken. “Mensen zeiden vaak dat ze het als buitenlandse vrouw nooit zou redden,” vertelt Antoon. “Maar juist dat gaf haar extra motivatie.”
Van Zuid-Amerika naar België
Antoon bracht zijn eerste drie levensjaren door in Zuid-Amerika, maar keerde daarna met zijn ouders terug naar België, waar ze Vlaspand verder wilden uitbouwen. Na zijn studie in het buitenland en een jaar werkervaring in de financiële sector in Bolivia, kwam Antoon in 2016 opnieuw terug naar België. “In eerste instantie was ik niet van plan om in het familiebedrijf te stappen,” geeft hij toe, “maar op verzoek van mijn moeder besloot ik het toch een kans te geven.” Hij benadrukt dat de eerste jaren niet makkelijk waren: “Ik voelde me toen nog echt een buitenstaander in het bedrijf.”
Luister naar de ervaring van de vorige generatie. Ik heb zelf veel tijd verloren door mijn eigen weg te willen volgen.
Antoon Huylebroeck, bestuurder WZC Vlaspand
Digitalisering en modernisering
Eenmaal gevestigd in België ging Antoon de uitdaging aan om Vlaspand te moderniseren, aangezien het bedrijf nog steeds op traditionele wijze opereerde. "Ik kreeg de kans om verantwoordelijkheden te nemen op specifieke gebieden en zette in op digitalisering,” vertelt hij enthousiast. “De administratie kostte verpleegkundigen en andere medewerkers veel tijd. Door dit te automatiseren, konden we hun werkdruk verlagen, waardoor zij meer aandacht aan onze bewoners konden besteden." Zijn moeder, die aanvankelijk een wat ‘old school’ houding had, zag al snel de voordelen. “Het was een hele stap voor haar, maar ze gaf me al snel de ruimte om de noodzakelijke veranderingen door te voeren."
Een geëvolueerde bedrijfscultuur
Sinds 2019 werkt Antoon actief aan de bedrijfscultuur binnen Vlaspand. De jaren dat zijn moeder het centrum in haar eentje runde, vroegen om discipline en hoge standaarden. “Er was weinig ruimte voor fouten,” zegt Antoon. Nu de stabiliteit is teruggekeerd, zoekt hij naar een balans tussen deze hoge normen en een open cultuur. Toch blijft hij trouw aan de basisprincipes die zijn moeder heeft neergezet: “Die standaarden zijn er met een reden, en we blijven alles doen om die te behouden.”
De lessen die zijn moeder hem leerde, vormen nu de kern van zijn leiderschap. “Ze heeft altijd een plan B, C, en zelfs D klaarliggen. Ze is altijd voorbereid op het onverwachte,” zegt Antoon. Dit vooruitdenken is essentieel gebleken in de zorgsector. Daarnaast drukt ze Antoon op het hart om oog te houden voor details. "Van een propere ruimte tot de manier waarop bewoners zich thuis voelen, alles moet kloppen," vertelt hij. Zijn moeder is de gedreven kracht achter deze waarden en principes, die Antoon nu tracht voort te zetten.
Groei en stabiliteit gaan hand in hand
Antoon kijkt met trots terug op de groei die hij samen met zijn moeder heeft gerealiseerd. “Ik bewonder haar vastberadenheid enorm. Ze heeft Vlaspand door de moeilijkste tijden geleid, en nu krijg ik de kans om dat werk voort te zetten,” zegt hij. Toch was het niet altijd makkelijk om zijn rol als zoon te scheiden van zijn rol als directeur. “Ik moest leren om haar niet als mijn moeder te zien, maar als directeur van het woonzorgcentrum. Toen ik dat eenmaal kon, begon ik echt in mijn rol te groeien.”
Met zijn benoeming tot officieel bestuurder krijgt Antoon nu het volledige vertrouwen van zijn moeder, die eindelijk wat afstand kan nemen van Vlaspand. “Ze is zelfs een maand in New York,” zegt hij lachend. Dit vertrouwen sterkt hem in zijn leiderschap en geeft hem het gevoel dat hij op de juiste weg zit. Toch blijft haar advies van onschatbare waarde. “Zij ziet vaak details die ik over het hoofd zie. Haar betrokkenheid blijft daarom altijd meer dan welkom,” voegt hij toe met een glimlach.
Advies aan de volgende generatie
Antoon besluit met een waardevol advies voor jonge ondernemers in familiebedrijven: “Luister naar de ervaring van de vorige generatie. Ik heb zelf veel tijd verloren door mijn eigen weg te willen volgen. Als ik haar eerder als directeur en niet als moeder had gezien, had ik sneller mijn plek gevonden.” Zijn moeder blijft zijn grootste voorbeeld van doorzettingsvermogen en kracht. “Zonder haar had Vlaspand nooit gestaan waar het nu staat,” besluit hij trots.
Maak werk van je familiale overdracht
Voka Familio maakt de overdracht van familiebedrijven bespreekbaar, en is hét groepstraject voor Vlaamse familiebedrijven die met passie hun onderneming runnen en willen nadenken over de toekomstige generatiewissel.
In samenwerking met VLAIO, Vlaams Agentschap Innoveren & Ondernemen.
